Πέρασαν κιόλας εἴκοσι χρόνια ἀπὸ τότε, ποὺ γκρεμίστηκαν τὰ ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα στὴν Βόρειο Ἤπειρο καί, γενικώτερα, στὴν Ἀλβανία. Τὸ παρανοϊκὸ κομμουνιστικὸ καθεστὼς τοῦ ἀλήστου μνήμης Ἐνβὲρ Χότζα, εἶχε ἀποκλείσει τὴν γειτονικὴ Χώρα ἀπὸ τὸν ἔξω κόσμο, ἀσκῶντας ἀνήκουστη καὶ πρωτοφανῆ βία καὶ τρομοκρατία.
Οἱ ἀπάνθρωπες φυλακὲς ἀσφυκτιοῦσαν ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν φυλακισμένων, πού, τοὺς χαρακτήριζαν "ἐχθροὺς τοῦ λαοῦ". Ἀκόμη καὶ πλῆθος ἀπὸ πολεμίστρες, οἰ ὁποῖες στοίχιζαν ἀμέτρητα ποσὰ χρημάτων ἀπὸ τὸν ἱδρῶτα τοῦ σκληρὰ ἐργαζόμενου λαοῦ, εἶχαν στηθῆ κυρίως κατὰ μῆκος τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία - ἔλεγαν οἰ ἰνστρούχτορες - ζοῦσε χάρη στὸ καλαμπόκι, ποὺ τῆς ἔδινε μεγαλόψυχα ἡ Ἀλβανία.
Ἀπὸ τὴ μεριὰ τῆς Ἑλλάδος καμμιὰ οὐσιαστικὴ κίνηση, καμμιὰ διαμαρτυρία γιὰ τοὺς χειμαζόμενους Βορειοηπειρῶτες, τοὺς ὁποίους ὁ Χότζα τοὺς πίεζε καὶ τοὺς βασάνιζε νὰ ξεχάσουν τὴν ἐθνική τους συνείδηση καὶ τὴν ὀρθόδοξη πίστη τους, ἀφοῦ οἱ ἐκκλησίες τους καὶ ὅλα τὰ ἱερά τους σεβάσματα εἶχαν βάναυσα βεβηλωθῆ ἀπὸ τοὺς ἄθεους κομμουνστές. Ἔτσι οἱ Ἕλληνες τῆς Βορείου Ἠπείρου ζοῦσαν καὶ πέθαιναν ἀβάπτιστοι, ἀλειτούργητοι, ἀστεφάνωτοι καὶ ἀκήδευτοι. Τὸ φάσμα τοῦ θανάτου σκέπαζε ἀπ' ἄκρη σ' ἄκρη τὴν δύστυχη Χώρα.
Ὅμως, ἄν οἱ Ἕλληνες ἰθύνοντες ἀδιαφοροῦσαν ἤ δείλιαζαν ἤ καιροσκοποῦσαν, ἀγρυπνοῦσε ὁ Θεός. Καὶ κεῖ ποὺ φαινόταν ὅτι ὅλα εἶχαν χαθῆ, παρουσιάστηκε μιὰ μορφὴ κι' ἀκούστηκε ἕνα ὄνομα, ποὺ ἔμελλε νὰ συνταράξῃ τὸν ὅπου γῆς Ἑλληνισμὸ καὶ νὰ κλονίσῃ συθέμελα τὸ ἄθεο καὶ φρικαλέο καθεστὼς τοῦ Ἐνβὲρ Χότζα : ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ. Ἀπὸ τὴν φτωχὴ καὶ ἀκριτικὴ Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης ξεκίνησε ἕνα τιτάνιο ἀγῶνα γιὰ τὰ δίκαια καὶ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα τῶν Βορειοηπειρωτῶν. Ἕναν ἀγῶνα μὲ τεράστιες δυσκολίες, ποὺ προέρχονταν κυρίως ἀπὸ τοὺς ἐν Ἑλλάδι φιλοαλβανούς!
Μὰ ὁ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, δὲν σταματοῦσε. Περιώδευσε ὅλη σχεδὸν τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικό, μεταφέροντας τὸ δρᾶμα καὶ τὸ κλάμα τῶν πονεμένων ἀδελφῶν τῆς Βορείου Ἠπείρου. Κι' ὅταν, σὺν Θεῷ, ἔπεσαν τὰ ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀφύπνησε τὴν συνείδηση τῶν νεοελλήνων ἔγινε κυριολεκτικὰ "λάστιχο" ἐπισκεπτόμενος τοὺς καταυλισμοὺς τῶν Βορειοηπειρωτῶν καὶ προσφέροντας πλούσια τὰ δῶρα τῆς ἀγάπης του, ἀλλὰ καὶ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἡμέρευε τὶς τυραννισμένες καρδιές. Γι' αὐτό, δίκαια χαρακτηρίστηκε ὡς "ὁ Ἱεράρχης τοῦ χρέους καὶ τῆς θυσίας".
Ἔπειτα ἐκεῖνος "ἐκοιμήθη ἐν Κυρίω" καὶ ἔφυγε γιὰ τὴν αἰωνιότητα, ἐνῷ στὴν Βόρειο Ἤπειρο μεθοδεύτηκε ἀπὸ τοὺς Ἀλβανοὺς ἡ περιβόητη δίκη τῶν "πέντε", ξέσπασε τὸ σκάνδαλο τῶν "πυραμίδων", ἐνῷ πάμπολλοι Βορειοηπειρῶτες ἐγκαταστάθηκαν στὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ἐργασθοῦν, νὰ ζήσουν ἀνθρώπινα καὶ νὰ σπουδάσουν τὰ παιδιά τους.
Καὶ τώρα; Τώρα, μετὰ τὴν πρωτοφανῆ οἰκονομικὴ κρίση στὴν Ἑλλάδα, ἕνας ἀριθμὸς Βορειοηπειρωτῶν ἀκούγεται ὅτι ἐπιστρέφει μέσα. Εὐχῆς ἔργο θὰ ἦταν νὰ "ξαναχτίσουν" τὸν τόπο τους, νὰ καλλιεργήσουν τὴν γῆ τους, νὰ ζήσουν ἐθνικὰ ὑπερήφανοι στὸν τόπο τους, στὸν τόπο τῶν πατέρων τους, κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη τῶν ἱερῶν τους Ναῶν, τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων τους. Νὰ μνημονεύουν δὲ "ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ Ἀρχιερέως". Γιατὶ "οἱ καιροὶ ἔχουν γυρίσματα". Καὶ ἴσως ὁ θρύλος τοῦ μεγάλου καὶ ὄντως ἁγίου Ἱεράρχου θὰ χρειασθῇ γιὰ ἕνα νέο ξεκίνημα. Ἐμεῖς, ὁ ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. καὶ ἡ Σ.Φ.Ε.Β.Α. δηλαδή, θὰ παρακολουθοῦμε μὲ ἀνύστακτη ἀγάπη τὴν πορεία τους. Καὶ ἡ προσευχή μας, θερμὴ καὶ ἀπὸ καρδιᾶς, θὰ τοὺς συνοδεύῃ.
"ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΝ ΒΗΜΑ"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου