Του Αλέξανδρου Αναγνώστη
Υποψήφιου Βουλευτή Β’ Αθήνας – Ν.Δ
Τελευταία εβδομάδα προεκλογικού αγώνα και τα κομματικά επιτελεία προσπαθούν να πείσουν και τους τελευταίους αναποφάσιστους ψηφοφόρους που είναι και εκείνοι που θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα των εκλογών.
Την ώρα που η Ευρωπαίοι Κοινοτικοί παράγοντες προσπαθούν να επανακαθορίσουν το μέλλον όσων χωρών παραμείνουν στο κοινό νόμισμα, σε ένα ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, ο ελληνικός λαός καλείται να ζωντανέψει στα μάτια του μια μαύρη σελίδα της χώρας σε περίπτωση που στις 18 Ιουνίου ο τόπος δεν θα έχει φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση.
Το δίλημμα μνημονιακή κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας ή αντιμνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι πιο ατυχές μπορούσε να απευθύνει ο ΣΥΡΙΖΑ στον ελληνικό λαό σήμερα. Αντίθετα θα έπρεπε να μιλάει για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας της χώρας.
Ισχυρισμοί πως την επόμενη των εκλογών θα απαλλάξει τη χώρα από το μνημόνιο είναι εύκολο να λέγονται. Αδυνατούν όμως τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσουν στα δυο πιο βασικά ερωτήματα:
- Που θα βρεθούν τα χρήματα για την κάλυψη των βασικών κοινωνικών αναγκών εάν η ευρωπαϊκή ένωση αποφασίσει να διακόψει την χρηματοδότηση ειδικά τώρα που τα έσοδα του κράτους έχουν φθίνουσα πορεία.
- Με ποιούς πολιτικούς συμμάχους εντός της Ελλάδας και της Ευρώπης θα πείσει τους Ευρωπαίους Εταίρους, τη στιγμή που οι ίδιοι σήμερα έχουν αντίθετη άποψη.
Ηγέτες και υπουργοί χωρών φιλικών προς την Ελλάδα μας προειδοποιούν… ΚΑΠΟΙΟΙ όμως… κωφεύουν.
Για εκείνους όλα είναι μπλόφα, τρομοκρατία, συνομωσία. Ίσως γιατί τα δύο προηγούμενα χρόνια το ΠΑΣΟΚ φρόντισε οι λέξεις αυτές να χάσουν τη σημασία της. Τις χρησιμοποίησε ουκ ολίγες φορές εκβιαστικά και τώρα που πραγματικά έχουν σημασία δεν λαμβάνονται υπόψη.
Θυμίζει την ιστορία με το βοσκό που φώναξε την πρώτη φορά λύκος, δεν τον άκουσαν φώναξε την δεύτερη φορά λύκος και πάλι δεν τον άκουσαν την τρίτη το κοπάδι είχε χαθεί.
Δυσκολεύουν όμως τα πράγματα, και ειδικά τώρα.
Μένουν λίγες μέρες κ. Τσίπρα να πείτε αλήθειες στον ελληνικό λαό. Χωρίς προσωπικές φιλοδοξίες υποσχέσεις και υπεκφυγές, λέγοντας αλήθειες και μόνο αλήθειες.
Μην εκμεταλλεύεστε την οργή και την απογοήτευση του κόσμου ψιθυρίζοντας του υποσχέσεις.
Είναι ώρα να φύγουμε από το ευχάριστο τηλεοπτικό θέαμα και να δούμε την πραγματικότητα κατάματα πριν να είναι αργά.
Σε μια ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ η 18η Ιουνίου θα βρει τον Τραπεζικό κλάδο σε πλήρη κατάρρευση, προσφορά και ζήτηση χρηματικών αποθεμάτων θα βρίσκονται σε πλήρη δυσαναλογία. Και οι τελευταίοι εναπομείναντες μικροκαταθέτες θα τρέξουν να εξασφαλίσουν τις όποιες οικονομίες τους.
Κύριε Τσίπρα η διοίκηση μιας χώρας απαιτεί εμπειρία.
Εμπειρία που σας λείπει και προσωπικά αλλά και κομματικά. Τίποτε στο βιογραφικό σας δεν αποδεικνύει το αντίθετο.
Η πρωθυπουργία της χώρας δεν έχει καμία σχέση με τον συντονισμό μιας σχολικής κατάληψης.
Αυτά είναι επικίνδυνα παιχνίδια που στα μαθητικά μας χρόνια κόστιζαν μόνο λίγες ημέρες μαθημάτων… όταν όμως τα παιχνίδια αυτά έχουν σχέση με τον λαό και την πατρίδα μας μπορεί να έχουν καταστροφικές και ανεπανόρθωτες συνέπειες.
Από την προσωπική μου εμπειρία, πριν από δύο χρόνια περίπου σε γνωστό ιδιωτικό μαιευτήριο που βρεθήκαμε ο καθένας για δικούς του οικογενειακούς λόγους, μου γεννήθηκε το ερώτημα αν αυτό που δήθεν πρεσβεύετε πολιτικά γιατί δεν το εφαρμόζετε κ. Τσίπρα και στην προσωπική σας ζωή;
Δηλαδή δημόσια υγεία, δημόσια παιδεία; Γιατί;;!
Λέγοντας για παιδεία θυμήθηκα το ελληνικό πανεπιστήμιο, τις ευθύνες σας για την κατάστασή του, το αίσχος της Υπατίας και τους μικροπωλητές μετανάστες που εκμεταλλεύονται το χώρο του πανεπιστήμιου χάριν του ασύλου και της προστασίας σας.
Εκεί που μπορεί κανείς να ακούσει όλες τις γλώσσες του κόσμου που μπορεί να μιλήσει για όλους και για όλα ελεύθερα εκτός από την ιδιαίτερή μου πατρίδα τη Βόρειο Ήπειρο και τα δίκια των Βορειοηπειρωτών όπως γράφει και ο Φαήλος.
Αυτά που εσείς πρεσβεύετε εγώ είχα την ατυχία να τα ζήσω έστω και σε μικρή ηλικία. Μπορώ να σας αφηγηθώ πολλά…
Το «όλοι για έναν και ένας για όλους» ήταν μόνο ένα επίτοιχο σύνθημα γιατί στην πραγματικότητα, στην καθημερινή ζωή , ίσχυε το «όλοι για έναν» και μόνο.
Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου εναποτίθεται η τελευταία μας ελπίδα.
Θα πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι των επιλογών μας τις οποίες καλούμαστε την Κυριακή να αναλάβουμε.
Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου είναι μια δεύτερη και ίσως τελευταία ευκαιρία για μια Ευρωπαϊκή πορεία. Για μια Ευρώπη των λαών και των ίσων ευκαιριών… για την Ευρώπη της ανάπτυξης.
Είναι η τελευταία μας ευκαιρία να απομονώσουμε τους λαϊκιστές που η συγκυρία τους μετέτρεψε από κομπάρσους σε πρωταγωνιστές.
Κλείνοντας θα χρησιμοποιήσω μια παράγραφο από ένα υπέροχο άρθρο του Μητροπολίτη Μεσογαίας κ. Νικολάου:
"Να ζητήσουμε ο Κύριος να αναδείξει άρχοντες ικανούς να αναλάβουν τις ευθύνες του τόπου μας, την προστασία της Ιστορίας μας, του σεβασμού της Πίστης και της Παράδοσής μας, ηγέτες με φόβο θεού, με νουν Χριστού, πατριώτες με ξεκάθαρη προαίρεση…"
Με αίσθημα ευθύνης…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου